آن که با دست کوتاه ببخشد او را با دست دراز ببخشند [ مى‏گویم : معنى آن این است که آنچه آدمى از مال خود در راه نیکى و نیکوکارى بخشد ، هرچند اندک بود خدا پاداش آن را بزرگ و بسیار دهد ، و دو دست در اینجا دو نعمت است و امام میان نعمت بنده و نعمت پروردگار فرق گذارد ، نعمت بنده را دست کوتاه و نعمت خدا را دست دراز نام نهاد ، چه نعمتهایى خدا همواره از نعمتهاى آفریدگان فراوانتر است و افزون چرا که نعمتهاى خدا اصل نعمتهاست و هر نعمتى را بازگشت به نعمت خداست و برون آمدن آن از آنجاست . ] [نهج البلاغه]
کتاب شناسی حدیث
کتاب شناس ( شنبه 87/10/28 :: ساعت 9:5 عصر )

به عقیده آیه اللة سید موسی شبیری زنجانی دام عزه  ذیل دعای عرفه از «ابن عطای اسکندرانی» است و بعد ها وارد نسخه های اقبال شده !




لیست کل یادداشت های این وبلاگ
نسخه خطی کتاب تحفة الأحباب
یکی از نامه های کتاب تذکرة المتّقین
چینش کلی مطالب کتاب مهج الدعوات
نکاتی درباره مهج الدعوات
کتاب سواطع الانوار
رنج نامه ای از محدّث نوری
[عناوین آرشیوشده]